keramiek en porselein
Porselein is een fijn, doorschijnend keramiek dat, als het van kaolien wordt gemaakt door op meer dan 1200°C te bakken, de juistere naam hard porselein aanneemt. Het wordt voornamelijk gebruikt in servies.
De porseleinproductietechnieken bereikten hun perfectie in China in de 12e eeuw, in Duitsland in de 18e eeuw en in Frankrijk, in Limoges, in de 19e eeuw.
Een keramiek is een object gemaakt van gebakken klei. Keramiek is dit materiaal, of de techniek waarmee het gemaakt kan worden. Bij uitbreiding vallen veel hedendaagse niet-metalen en anorganische materialen onder de technische keramiek.
De term keramiek komt van het oud-Griekse κέραμος, kéramos ("aarde van de pottenbakker", "klei"), maar verschijnt pas in de moderne betekenis van het midden van de 19e eeuw, een periode waarin de wetenschap het materiaal en de archeologie bestudeert ( ceramologie) begint echt belangstelling te krijgen voor oude keramiek. De term aardewerk - kunst van de pottenbakker - is niet langer voldoende om de hele verscheidenheid van productie aan te duiden.